என் வாசல் உன் வரவிற்காய்
காத்து கிடக்கும்
உன் பாதம் கடந்த பாதை எல்லாம்
விழிகள் பார்த்து நிற்கும்
நீ போகும் பொது விட்டு சென்ற
சின்னஞ்சிறு ஒரு முத்தம்
அதுவரை எனை உயிரோடு
வாழ வைத்திருக்கும்
உன்னோடு உறங்க செல்வதற்கு
நான் மலர்ப்படுக்கையை
ஆயத்த படுத்தி வைப்பேன் -அதில்
கனவுளும் தூங்கட்டுமென்று சிறிதாய்
இடமொன்று ஒதுக்கி வைப்பேன்
நீ கொண்டுவரும் மல்லிகையின் வாசத்திற்காய்
என் கூந்தலை கொஞ்சம் அலசி வைப்பேன்
வீட்டினுள் வந்ததுமாய் நீ
தேடும் என் மடியின் ஓரத்தை
சற்று தளர்த்தி வைப்பேன்
வழக்கம் போல நீயும் வருவாய்
எனைக் காணததுபோல்
உள்ளே செல்வாய்
விக்கித்து நின்ற
என் பின்னல் வந்து தளுவிக்கொள்வாய்
நீ இல்லாத காலங்களின்
துயரங்கள் தொலைந்து போகும்
நான் உன்னுடன் மகிழ்வுடன் களிகூருவேன் .....
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக